Auteur: Darien Gee
Titel: Vriendschapsbrood (friendship bread)
Genre: Roman, chicklit,
Taal: Nederlands
Aantal bladzijden: 319
Gelezen: 15 – 16 augustus
♥♥♥

Achterkanttekst:
Julia Evarts worstelt met een groot verdriet dat als een schaduw over haar familie hangt. Ze onderneemt bijna niets meer. Tot ze op een dag een pakketje met deeg en een recept voor vriendschapsbrood op haar stoep vindt. Haar dochtertje Gracie voorkomt nog net dat ze het weggooit. Het vriendschapsbrood blijkt de ideale manier om weer nieuwe contacten op te doen, zoals de weduwe Madeline die net een theesalon geopend heeft. Daar ontmoet Julia Hannah, met wie ze ook bevriend raakt. Binnen de kortste keren wordt de theesalon een ontmoetingsplek voor het uitwisselen van recepten, tips en verhalen. Julia begint door de vriendschap in te zien dat ze hoognodig de confrontatie aan moet gaan met haar verdriet en dat ze haar zus niet langer de schuld mag geven van wat er gebeurd is. Maar kan ze dat?

Review
Dit boek gaat over meer dan gewoon het vriendschapsbrood. Het gaat over vriendschappen, familie en op jezelf kunnen vertrouwen. Het leek me een tof boek, al vind ik de Nederlandse titel nogal slapjes. Ik vind het hele idee van vriendschapsbrood erg interessant. Het is eigenlijk gewoon een eetbare kettingbrief. Ik kan me herinneren dat wij vroeger ook zoiets hadden. Het was ook een zakje brood dat je moest bakken, en door moest geven. Het heette Herman. Dit brood (of eigenlijk cake) had geen speciale naam, het was gewoon ‘vriendschapsbrood’.

Het was een gezellig boek, waar ik ontzettende trek van kreeg. In het theehuis van Madeline, maar ook op andere locaties die in het boek genoemd worden, wordt er gepraat over eten. Verscheidene recepten met als basis het vriendschapsbrood deeg, maar ook ovenschotels, koekjes, cake en verschillende soorten thee. Hmm… Bij de meeste chicklits krijg ik zin om te shoppen, en bij deze krijg ik zin om te gaan bakken en te eten.

Over het boek: Het was een gemakkelijk leesbaar boek. Sommige zinnen klopten niet helemaal, maar ach, wat geeft het. Het was een heerlijk boek voor in de zon. Wat ik wel verwarrend vond, waren het aantal personages. Het dorpje Avalon is klein en het lijkt alsof alle bewoners van het stadje in het dorpje worden besproken. Aan de ene kant is dat wel leuk, het vriendschapsbrood breid zich langzamerhand uit over het dorpje, en iedereen komt er mee in aanraking. Aan de andere kant is het in het begin lastig om de verschillende personages uit elkaar te houden.

Het is leuk om vanuit verschillende personen te lezen. Vanuit Julia, Madeline, Hannah, Mark, Edie, Livvy.. Grappig om te zien hoe iedereen in zo’n dorpje elkaar lijkt te kennen, of leert kennen. Het hoofdonderwerp is wel het brood, of eigenlijk het deeg, maar meer het feit dat het mensen samen brengt. Het maakt het gemakkelijk om vriendschappen te sluiten, en nieuwe mensen te ontmoeten. Dat is waar dit boek over gaat; vriendschap. Zelfs de mensen die niks van het hele gebeuren willen weten, maken nieuwe vrienden. Iedereen heeft zijn eigen verhaal, zijn eigen problemen, maar door het brood komen ze dichter bij elkaar, en durven ze een ander te vertrouwen.

Verder valt er niet veel over te zeggen. Het is een lekker luchtig boek met een goed einde en een gezellig smakelijk verhaal om te lezen. Ook erg leuk: Aan het einde van het boek staat het recept voor de vriendschapsbrood zelf! Ik weet nog niet of ik het ga maken, maar leuk is het zeker!