Auteur: onbekend
Titel: Reinaert de Vos
Genre: Fabel, dierepos
Taal: Tweetalig (Diets/Nederlands)
Aantal bladzijden: 181
Gelezen: 1 augustus
♥♥♥
Achterkanttekst
Het is Pinksteren en Koning Nobel, een leeuw, houdt hofdag. Alle dieren beklagen zich over de schandelijke streken van Reinaert de vos. Nobel hoort hun klachten aan en stuurt eerst Bruun de beer en vervolgens Tybeert de kater op Reinaert af, om hem voor het hof te dagen. Beide komen ze onverrichterzake terug, de ene nog ernstiger toegetakeld dan de ander. Dan is Grimbeert de das aan de beurt en tot ieders verbazing lukt ’t hem om Reinaert mee te krijgen. Deze wordt ter dood veroordeeld. Maar dan neemt Reinaert het woord en krijg de rechtszaak een heel onverwachte wending.
Review:
Dit boek staat echt al eeuwen op mijn verlanglijstje. Ik heb dit boek gekocht (nouja, mijn ouders hebben het gekocht..) toen ik in klas 3 zat, en literatuur moest gaan lezen voor Nederlands. Het zat in een set, samen met Klucht van de Koe, Warenar, de kleine Johannes en de historie van mejuffrouw Sarah Burgerhart. De laatste twee heb ik inderdaad voor mijn lijst gelezen, maar Reinaert de vos nog niet. En ik vond dat het nu onderhand wel eens tijd was.
Het boek gaat dus over Reinaert die allerlei streken uithaalt. Ik dacht eigenlijk dat het gewoon kwajongensstreken waren, zoals bijvoorbeeld in het boek The adventures of Tom Saywer het geval was. Het is echter anders. De streken van Reinaert zijn wreed. (Ik wou zeggen onmenselijk, maar het is een vos, dus dat komt niet echt goed over..)
Ik dacht eigenlijk dat het een verhaal was, dat je ook goed aan kinderen kon voorlezen. Maar door de streken van Reinaert, en het gedrag van de dorpelingen, lijkt het me niet echt een boek voor kinderen. Dingen als ogen uitsteken en iemand tot bloedens toe slaan, zijn niet bepaald zaken die je tegen komt in een kinderboek..
Natuurlijk heeft het een diepere betekenis. Ik heb even wat dingen opgezocht, want ik kon het er zelf niet helemaal uithalen. Het enige waar ik aan kon denken was dat je niet iedereen kunt vertrouwen, of dat iemand niet kan veranderen.
Er is sprake van het antropomorfisme. Dat wil zeggen een omgekeerde wereld; dieren spreken en handelen op menselijke wijze. Zo wordt er kritiek gegeven op het handelen van de mens, zonder dit expliciet te noemen.
Meer kan ik er eigenlijk niet over vinden. Dat maakt ook niet uit, ik vond het een goed verhaal. Ze geloven Reinaert keer op keer, terwijl ze eigenlijk weten dat hij niets goeds is. Reinaert is geniepig, hij is slim, hij weet telkens zijn zin te krijgen.
Ik kan niet zeggen dat ik het een mooi boek vind. Het is ook geen slecht boek. Het verhaal is goed. Ik vond het vooral leuk dat de versie die ik had, beide talen bevatten. De oude taal is erg interessant om te lezen, al begrijp ik er niet veel van. Op de bladzijde er naast stond dan ook de Nederlandse vertaling. Super handig!
Het is een goed verhaal, en het is leuk om een boek te lezen vanuit dieren in plaats vanuit de mens. Dat vond ik ook al leuk bij Animal Farm, al was dat natuurlijk een geheel ander verhaal. Het verhaal was wreder dan ik had verwacht, en daardoor niet echt geschikt voor kinderen.